Icoon ster | Boven De Wolken

Haar naam is Marie-Lou

Het is voor ouders zeker en vast niet gemakkelijk om zomaar een vreemde toe te laten wanneer ze het diepste verdriet ervaren, maar ook voor ons als fotografen is het telkens weer s... verder lezen

Het is voor ouders zeker en vast niet gemakkelijk om zomaar een vreemde toe te laten wanneer ze het diepste verdriet ervaren, maar ook voor ons als fotografen is het telkens weer spannend. We treden binnen in een cocon van rouw, verdriet en uiteraard ook heel veel liefde. Telkens weer anders… Telkens weer diep in- en uitademen voor we de deur openen. Telkens weer een eigen uniek verhaal, waar wij heel even getuige van mogen zijn… Boven De Wolken-fotografe Vanessa neemt jullie even mee naar de andere kant van het verhaal.

Zondagavond de oproep gezien. Izegem, daar waar ik zelf mijn 2 zonen heb gekregen en waar ik vaker geboortesessies deed… De materniteit me heel goed gekend en aangemeld bij Boven De Wolken werd de oproep me toegewezen. Maandagochtend gebeld met de materniteit, afgesproken om 16u30.

Een autorit in stilte, in gedachten verdiept… Het is een meisje, maar ik weet geen naam.
Zou ze al een naam hebben gekregen ondertussen? Hoe zou ze eruit zien? Wie gaan de ouders zijn? Hoe gaan ze reageren? Duizenden vragen per minuut gieren door m’n hoofd.
Stressgehalte onder controle… Ok, ben er klaar voor! Denk ik?
Of misschien toch niet helemaal, misschien? Ben je hier ooit eens klaar voor?

Aangekomen, badge opgespeld, ik word aangestaard op de gang…
Wie Boven De Wolken kent weet misschien wat ik kom doen en wie ons niet kent, is benieuwd naar het wolkje.

Aangemeld bij de verpleegpost op de materniteit. Even wachten… mijn hartslag, die minstens 100 is, stijgt met de seconde. Ik word herkend en word meteen meegenomen naar ‘de kamer’. Geen tijd voor vragen, want het is erg druk op de afdeling. De deur gaat open, een kersverse mama en papa. Onwennig stel ik me voor aan deze lieve ouders. Op het bed, heel dicht bij mama,
een klein schaaltje met diep ingewikkeld hun kleine wondertje.

“Haar naam is Marie-Lou.”
Marie-Lou, een betere naam kon ze niet gekregen hebben. Zo klein, zo bijzonder: een zoet glimmend snoetje en een piepklein neusje. Alles zo klein, van vingertje tot teentje, maar helemaal af, met haar mini-nageltjes.

Realiteit. Even slikken… Ik moet foto’s nemen. Eeuwige herinneringen voor mama en papa vastleggen. Details, lieve meid, details. Van je teentjes, die op die van papa lijken volgens mama. Mama en papa hebben je nog niet durven vastnemen, zachtjes kan ik hen overtuigen toch met z’n drietjes op de foto te gaan. Jullie gezin. Zo echt, mama is een echt mamaatje, papa een echte papa. Het plaatje zou zo kloppen met jou erbij.

Vloeken mag niet, maar dan denk je ‘waarom’ en schieten alle woorden die niet mogen toch even door je hoofd. Geheel onverwacht is het misgelopen. Midden in de nacht werd mama wakker, volle blaas gevoel? Maar geen plas… Terug naar bed. Even later vliezen gebroken. 19 weken. Niet oké. Ziekenhuis, doen wat kan… tot het niet meer kan… geen hartslagje meer… Marie-Lou?

Foto’s. Herinneringen. Je huidje is heel erg fragiel. Heel voorzichtig mag je je kleine handje op mama’s vinger laten voelen. Koude vingertjes, op mama’s zachte warme vinger. Skin-to-skin, bijzonder, aanraking, onbetaalbaar, bijzonder moment.

Papa kijkt vanop afstand toe. Voorzichtig de vraag of papa ook even dichterbij komt voor een aanraking. Geen aarzeling in het antwoord, wel in de ogen. Ook papa’s vinger komt zich aanbieden, een beetje trillend, maar met de aanmoedigende ogen van mama voel je ook je papa’s aanraking. Niet vanzelfsprekend, wel bijzonder. Fijn moment.

Fijn moment. Schaduw. Marie-Lou’tje… Wat ben je bijzonder.
Mama en papa hebben zolang op je gewacht, na 4 jaar was je eindelijk onderweg. Eindelijk. Je zou verwend worden, dat was al snel duidelijk. Het mooiste dekentje, het zachtste handdoekje, de snoezigste knuffel… een echte prinses zou je worden, geen twijfel. Geliefd, en niet alleen door mama en papa. Je wordt hard gemist, je zal eeuwig gemist worden. Je bent een ster, een mooie ster, hoog aan de hemel.

Marie-Lou*, het ga je goed daarboven. Het was fijn je te mogen ontmoeten.

Je bent een prachtige kleine dame. Ook in mijn gedachten blijf je altijd een beetje verder leven. -X-

Vanessa

Deel jouw verhaal met andere sterrenouders

Wens je andere sterrenouders een hart onder de riem te steken of jouw verhaal en dat van jouw sterretje te delen?

Bezorg ons jouw verhaal of persoonlijke ervaringen met Boven De Wolken en wij zorgen ervoor dat dit een mooi plaatsje krijgt op onze website.

Sfeerbeeld VZW Boven De Wolken | Gratis professionele fotosessies voor sterrenouders
Iconen sterren | Boven De Wolken

Steun ons of word vrijwilliger

Boven De Wolken wil haar fotosessies blijven aanbieden aan alle sterrenouders in België. Als niet-gesubsidieerde vzw zijn ze volledig afhankelijk van giften en van de dagelijkse liefdevolle inzet van honderden vrijwilligers. Wil jij ons helpen? Dat kan op veel manieren!

Sfeerbeeld VZW Boven De Wolken | Gratis professionele fotosessies voor sterrenouders
close